Sociaal Domein Online in gesprek met wethouder Harmke Vlieg

Delen op Social Media

Leestijd: 4 min.

Sociaal Domein Online in gesprek

Regelmatig gaan we in gesprek met mensen die werkzaam zijn in het sociaal domein. Bij voorkeur mensen met andere rollen, visies, ontwikkelingen. Dit om elkaar te inspireren en van elkaar te leren.

In mei hebben we Harmke Vlieg, wethouder Sociaal Domein van de gemeente Assen gesproken.

Interview Harmke Vlieg, wethouder jeugd in Assen 

Sinds 2014 is Assen actief bezig om de transitie opgave samen met de zorgaanbieders te realiseren. Assen heeft hierin een positieve samenwerking met deze aanbieders. Er is bereidheid met elkaar de transformatie vorm te geven. Bij de start konden de gemeente en aanbieders gevoelsmatig vrij transformeren omdat er sprake was van budgetplafonds. Gemeenten ervoeren daarin geen risico.

Assen kenmerkt zich door de actieve samenwerking met de aanbieders. Dit is uniek en staat centraal in het vormgeven van het sociaal domein. Deze samenwerking staat ook beschreven in het transformatie akkoord wat recentelijk is opgesteld en wordt nageleefd, het akkoord gaat o.a. in op zo spoedig mogelijk de juiste hulp, het leren van elkaar, goed aan ” de voorkant” samenwerken en inschatten en het streven naar de-medicaliseren.

Hoe ziet het sociaal domein er in Assen uit?

In Assen zijn er wijkteams die op alle leefgebieden ondersteuning bieden aan inwoners. Daarnaast zijn er 2 teams: jeugd en wmo van de gemeente, de geïndiceerde toegang: team binnen en team buiten. Team binnen is de backoffice; administratieve processen, afgeven van beschikkingen etc. Team buiten voert casusregie, overleg met gezinnen, inwoners en aanbieders. Jeugd en Wmo zijn gekoppeld. Participatie en inkomen is vormgegeven in een provinciale samenwerking. Participatie is anders georganiseerd. Doordat er wijkteams zijn die ook zicht hebben op schulden, financiële problemen etc is er aan de voorkant een brede kijk en samenwerking voor de inwoner.

In Assen zijn de maatschappelijke thema’s prestatiedruk, passend onderwijs, inclusieve samenleving, armoede en echtscheidingsproblematiek nog steeds orde van de dag. Samen met de aanbieders wordt gekeken hoe hier verder en beter op in te spelen. Het houdt de wethouder bezig, hoe het komt dat er zoveel kinderen in de knel zitten? Wat maakt dat er in Nederland zoveel kinderen jeugdhulp nodig hebben? Waarom zijn er zoveel kinderen met een diagnose? Dit is een samenlevingsopdracht volgens de wethouder, we moeten anders kijken naar problemen. Minder vanuit wat heeft die persoon? Maar meer naar de context, thuis, school, omgeving, sport. Misschien moeten we wel naar minder “maatwerk” en meer collectief naar elkaar omzien. En hoe kijken we echt goed naar de achterliggende vraag en oorzaak? Het kan toch niet zo zijn dat er zoveel kinderen zijn met een diagnose?

Op welke transformatie binnen uw gemeente bent u (het meest) trots?

In Assen zien we een daling t.a.v. het aantal kinderen dat medicatie krijgt, we zijn trots op die prestatie. Ook zien we de actieve samenwerking in de toegang tussen gemeente en aanbieders als positief en een kans voor verdere doorontwikkeling.

In Assen lijken we de vertaalslag al echt te maken naar: “wat is er nodig”  ipv wat is er met dit kind?

Met welk vraagstuk in het sociaal domein puzzelt u?

Ik puzzel met hoe te kijken naar de zorgbehoefte en prikkels van aanbieders. Hoe maken we de juiste afspraken? Ook zorgaanbieders moeten hun organisatie draaiende houden, dat zou voor de verkeerde prikkels kunnen zorgen. Hoe richten we een systeem in waarin die prikkels niet meer van toepassing zijn? Hoe realiseren we, dat we de zorg beschikbaar houden voor mensen die het echt nodig hebben? Hoe kunnen we dit blijven garanderen als maatschappij, terwijl de zorgbehoefte klaarblijkelijk toeneemt en de problemen als complexer worden ervaren.

Door momenteel het transformatieakkoord te sluiten met aanbieders en gezamenlijk in gesprek te gaan hoop ik een bijdrage te leveren aan deze puzzel. We gaan hierbij uit van een gedeelde visie, een gedeeld beeld, waar we naar toe gaan en in gesprek over “waar we elkaar in vinden” en dieper in gesprek over de knelpunten. Hiermee koers ik op gedeeld eigenaarschapvan het vraagstuk.

Het ideale sociale domein

Wethouder Vlieg heeft een ideaal beeld voor Assen, ” als ik vrij zou mogen dromen dan droom ik over een zorgzaam Assen, oog voor elkaar en veilige gezinnen. Het is oké om hulp te vragen en het is fijn om elkaar te helpen. Waar nodig is professionele hulp beschikbaar en daar zijn we heel ruimhartig in.” Concreet betekent dit dat mw Vlieg een droom heeft om de bijvoorbeeld; clubs die ontstaan bij de zwangerschap langer te faciliteren. Mensen die een kind krijgen zouden langer gefaciliteerd mogen worden met “samen zijn momenten” waarin voorlichting, met elkaar in gesprek gaan, cursussen centraal staat. Hierbij kijk in ook naar hoe het in Scandinavië is weggezet. Als we dit in de basis goed wegzetten en door blijven ontwikkelen tot een kind naar school gaat, om vervolgens vanuit een schoolsysteem nog steeds ‘samen kom momenten’  te realiseren, bouw je samen aan die “pedagogische civil society”. Hiermee krijgen zowel ouders als kind steun van hun omgeving.

Vraag van de wethouder

Ik ben nieuwsgierig naar hoe andere gemeenten dyslexiezorg hebben vormgegeven. Zijn er nog interessante pilots t.a.v. dyslexie? Zijn er bijvoorbeeld collectieve afspraken? Welke gemeente is hier als eens ingedoken?

Succes van de wethouder

In Assen hebben alle huisartsen een POH, (praktijk ondersteuner huisarts) dit betekent dat er minder verwijzingen zijn naar de specialistische hulp. Dit is een eerste succes en blijven we monitoren. Als andere gemeenten hier vragen over hebben, of meer over willen weten dan kunnen ze contact opnemen. We vertellen graag over deze positieve samenwerking, met resultaat.

mei 2019

Ontdek meer

Volledig overzicht bekijken?