We blikken graag even terug. In 2014 heeft het VNG deze promo film gelanceerd over de bedoeling en de essentie/ uitgangspunten van de transitie en transformatie.
Doelstelling:
Door de drie transities krijgen gemeenten meer vrijheid, verantwoordelijkheden en mogelijkheden, hieronder een aantal doelstellingen en uitgangspunten:
- Uitgaan wat mensen wel kunnen
- Gemeenten werken samen met andere gemeenten, organisaties en maatschappelijke instellingen
- Rol en positie van gemeenten is afhankelijk van lokale gemeenschap
- We denken in netwerken, zijn flexibel in werk en taakomvatting
- Processen en systemen zijn niet leidend
- Ruimte en vertrouwen geven begint bij jezelf
- Ambtenaren moeten ruimte krijgen om burgers te faciliteren
- Ambtenaren en professionals gaan het gesprek aan met de burgers, en doen wat nodig is. Op basis van: we doen wat nodig is.
- Raad en college moeten budgetten niet vastspijkeren maar flexibel in te zetten.
Welke essentie haal jij uit dit filmpje? En inmiddels bijna 6 jaar later: is dit beeld nog actueel? We horen het graag.
2 gedachtes op “2014 VNG promo film over de transitie: wat waren de uitgangspunten?”
Mooie uitgangspunten. Er is wel nog veel werk aan de winkel, want de uitwerking gaat niet altijd en overal soepel.
Zo ben ik zelf een academicus van 54 jaar met een ruime werkervaring, maar een psychische kwetsbaarheid. Ik werk als vrijwilliger bij een cliëntenorganisatie als ervaringsdeskundige. Het blijkt dat het vinden van betaald werk dat bij mij past een forse uitdaging is.
Ik heb toentertijd- als directeur welzijn gemeente Leeuwarden, met vele collega-directeuren van instellingen, geijverd voor de decentralisaties.
De uitgangspunten in dit filmpje zijn nog steeds goed maar o.a de financiele druk door onvoldoende financiele middelen
en ongevraagde en soms zelfs kostenopdrijvende bemoeienis van het Rijk, heeft er toe geleid dat niet de visie leidend is gebleven maar de controle mechanismen cq de boekhouder.
Voorts ben ik van mening dat het fenomeen aanbesteden leidt tot een moeras van aanbieders. Verbinding met inwoners en instellingen in een gebied is een sleutel. Langdurige relaties met elkaar opbouwen, korte lijnen en elkaar wat gunnen is nodig in het sociaal werk.
Gebiedsgerichte brede teams met een ruim mandaat die in dat gebied optimaal samenwerken en expertise op en afschalen is m.i nog steeds de weg.
Het begrip domein helpt misschien ook niet. Dat lijkt op afbakening. Echt doen wat echt nodig is……… dwars door de “eigen domeinen”heen?! Een kwestie van vertrouwen als professionals en hun bazen. Misschien is dat nog wel het lastigste…..