Het lijkt voor de hand te liggen: als je ouders uit gezinnen met meervoudige en complexe problematiek helpt, dan help je automatisch ook de kinderen. Maar lang niet alle kinderen herstellen vanzelf na langdurige onrust en stress in het gezin, stelt universitair hoofddocent en GZ-psycholoog dr. Jana Knot-Dickscheit.
De discussie over de problemen in de jeugdzorg is weer in volle gang: verschillende adviezen en rapporten gaan vanuit de branche richting Tweede Kamer. ‘Wat de jeugdzorg in het algemeen nu nodig heeft, geldt in het bijzonder voor gezinnen met complexe, meervoudige problematiek: integraal en domeinoverstijgend werken is noodzaak’, zegt Knot-Dickscheit.
‘Gemeenten komen steeds meer in de knel, ook met deze doelgroep. Het is een relatief kleine groep, maar wel een groep die veel vraagt. Financieel, maar vooral ook inhoudelijk. Problematiek in deze gezinnen is immers vaak breed en gestapeld: opvoedingsproblemen, armoede, huisvestingsproblemen, psychische problemen, gezondheidsproblemen.’
Praktische ondersteuning
Het is ook voor hulpverleners zelf lastig om in deze gezinnen tot duurzame oplossingen te komen, erkent Knot-Dickscheit. ‘Je kunt niet aan één knop draaien. Meestal is er naast bijvoorbeeld opvoedingsondersteuning en hulp bij psychische problemen behoefte aan praktische ondersteuning, bijvoorbeeld op het gebied van het huishouden of schulden. Ouders zijn vaak op meerdere vlakken overbelast geraakt. Wat we daarnaast uit onderzoek en de praktijk steeds beter weten, is dat het bij gezinnen met complexe, meervoudige problematiek belangrijk is om met ouders én kinderen in gesprek te gaan. Je hebt niet alleen te maken met de gezinsdynamiek, maar ook met de individuen zelf. Wat heeft een ieder nodig, waar is iemand bij gebaat?’
Focus op het kind
Lange tijd was volgens de universitair hoofddocent de heersende gedachte: help de ouders op de rit, dan herstelt het kind vanzelf. ‘Inmiddels leggen we de focus gelukkig ook steeds meer op het kind zelf. Want veel kinderen uit deze gezinnen zijn beschadigd geraakt, die veren niet zomaar uit zichzelf terug. Het is als hulpverlener belangrijk om bij kinderen alert te zijn op eventueel ontstane gedragsproblemen, psychische of lichamelijke klachten die het gevolg zijn van langdurige stress en onrust in het gezin. Het is de kunst om een kind te laten participeren in de hulpverlening.’
Tekst door: Brenda Kluijver
Meer willen weten over dit onderwerp klik dan zeker op onderstaande link voor meer informatie.
https://www.zorgwelzijn.nl/steeds-meer-oog-voor-kind-in-gezin-met-meervoudige-problematiek/
Afbeelding van Ryan McGuire via Pixabay
