Nu we toch bezig zijn de bestuurscultuur van de boven ons gestelden op de schop te nemen, heb ik nog wel een paar belangrijke verbeterpuntjes. Het gaat niet alleen om de overheid maar ook om machtige mastodonten als banken, waarvan we wel afhankelijk zijn maar waarop we nog minder invloed kunnen uitoefenen dan op de overheid. De verbindingslijnen tussen die instellingen en ons, eenvoudige stervelingen, lopen langs de precaire weg van de communicatie. Juist omdat die zo belangrijk is, worden er – neem ik aan – specialisten ingeschakeld om de berichtgeving zo eenduidig mogelijk te maken. Speciaal voor laaggeletterden worden sommige echt moeilijke mededelingen heel simpel samengevat. Toch zal ook menig hooggeletterd onderdaan zich regelmatig achter het oor krabben: wat bedoelen ze hier in godsnaam mee?
Communicatie en serviceverlening, toch vrij essentiële taken van grote organisaties, lijken gericht op verdoezeling, vertraging en ontmoediging.
Zo kreeg ik van de gemeente onlangs een uitleg over het nieuwe verkeersplan dat voor onze buurt in ontwikkeling is, met een vragenlijst. Ze hebben zowel over het plan als over de brief lang nagedacht en veel met elkaar vergaderd, want dat is daar de gewoonte. Daarvan was weinig te merken. Of misschien is het juist een resultaat van te veel overleg. Om te beginnen wilden ze van ons dingen weten die op geen enkele manier in verband stonden met de verkeerssituatie of onze persoonlijke mobiliteit, informatie kortom waar ze geen moer mee te maken hadden. Erger nog: de uitleg van het verkeersplan was een zootje.
Wil je graag meer weten over dit onderwerp klik dan zeker op onderstaande link.
https://www.trouw.nl/opinie/vrijwel-elke-brief-van-de-gemeente-is-een-cryptogram~b0160b1c/?
Afbeelding van Gerd Altmann via Pixabay
