Wie in het sociaal domein werkt, kan de term zelfregie dromen. Het is één van de sleutelbegrippen waar de beoogde transformatie om draait. En met reden. Het blijkt namelijk dat wanneer mensen zelf de vrijheid hebben om invulling aan hun leven te geven zoals het bij hem of haar past, dit hen gelukkiger en gezonder houdt. De resultaten van zorgtrajecten waar zelfregie centraal staat blijken vele malen effectiever te zijn dan wanneer hulpverleners of andere deskundigen voor de hulpvrager invult wat voor hem of haar goed zou zijn.
De afgelopen maanden reist bij mij steeds sterker de vraag waarom en voor wie de vrijheid beperkende maatregelen eigenlijk worden genomen. De boodschap is steeds dat we onze ouderen en kwetsbare mensen moeten beschermen. Dat klinkt mooi, maar is dat ook wat ouderen zelf willen? Die vraag lijkt nergens gesteld te worden. Het antwoord blijft dus ook onderbelicht. Is zelfregie een stille dood gestorven onder COVID-19?
Zweden doet het anders en wordt uit alle hoeken van de wereld bekritiseerd. Zweden beschermt zijn inwoners niet voldoende is de conclusie in de kranten uit landen buiten Zweden. Dat een zeer grote meerderheid van de inwoners in Zweden het gekozen beleid steunt wordt ergens in een bijzinnetje vermeld. Dat de Zweedse overheid beter luistert naar wat hun inwoners zelf willen en belangrijk vinden lees je in buitenlandse kranten nergens terug. En dat Zweedse inwoners op hun beurt met verbazing naar de rest van de wereldbevolking kijkt hoe zij klakkeloos accepteren dat zij hun vrijheid massaal laten ontnemen met alle gevolgen van dien zoals grote staatsschulden voor de jonge generaties, vereenzaming, verschraling van leven, psychische klachten tot gevolg, vind je slechts in 1 artikeltje terug. Als zelfregie mensen gelukkiger en gezonder houdt, dan doet Zweden het nu en op de lange termijn misschien wel fantastisch?
In Nederland zijn er ook voorbeelden te vinden van tehuizen die hun inwoners en familie in een vroeg stadium van de corona periode hebben gevraagd wat zij willen en belangrijk vinden. Daar hebben zij vervolgens hun beleid op ingesteld. Dit niet aan de grote klok hangende, want daarmee zouden ze de landelijke maatregelen overtreden. Want wat blijkt? Hun oudere inwoners willen met goedkeuring van hun familieleden liever het risico lopen te sterven aan COVID-19, dan te stoppen met leven zoals zij dat graag willen in nabijheid van hun naasten. Vanmorgen las ik voor het eerst een artikel in de Volkskrant die dit geluid bevestigt. Als je de vraag aan de ouderen zou stellen wat zij willen, dan kiezen zij misschien wel massaal voor vrijheid van leven in plaats van ongevraagd beschermd worden voor de dood die toch al onvermijdelijk is en nou eenmaal bij het leven hoort.
Daarmee blijven er nog 2 belangrijke vragen onbeantwoord: voor wie en waarom houdt onze overheid de vrijheid beperkende maatregelen in stand? En wat vind jij belangrijk voor jouw leven?
Volkskrant: https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/opinie-wij-oudjes-willen-geen-oorlogssfeer~b368b41f/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.com%2F
Voor meer alternatieve geluiden zie ook:
Herman Annema: Ik kan toch zelf denken? https://www.linkedin.com/pulse/ik-kan-toch-zelf-denken-herman-annema/?trackingId=dcyvUQ2QSKm16Jl0%2FvitKQ%3D%3D
Rien Hagenaars https://www.blmagazine.nl/corone/vondelstraat-1980/?fbclid=IwAR2_p4AqcZ1xaaNBjmcsvNIlAFbDFEMBFH_TC0rZhmil-0U5DdNb-e70Y7g
André Miedema https://www.linkedin.com/pulse/er-een-denkbeeldig-land-dat-op-deze-manier-met-corona-andr%C3%A9-miedema/
